Czesław Stanisław Bartnik urodził się w 1929 r. w Źrebcach k. Szczebrzeszyna. Do szkoły średniej uczęszczał kolejno: w „Rzeczypospolitej Radecznickiej” (podziemne gimnazjum AK i BCh), w Szczebrzeszynie i w Lublinie – tu w Państwowym Liceum dla Dorosłych im. T. Kościuszki otrzymał w r. 1948 maturę.

W latach 1948-1953 studiował filozofię i teologię na KUL-u. Odbył studia doktoranckie z teologii fundamentalnej i religiologii – w 1956 r. uzyskał doktorat na KUL. Dzięki stypendium naukowemu kard. K. Wojtyły odbył zagraniczne studia uzupełniające z historii i teologii w Paryżu i na Uniwersytecie Katolickim w Lowanium (1967-1968).

Święcenia kapłańskie otrzymał w r. 1953 w Lublinie. W latach 1956-1958 pracował w Redakcji Encyklopedii Katolickiej. Od 1957 r. był wykładowcą filozofii, teologii i historii Kościoła na KUL i w seminariach duchownych. W latach 1959-1966 był prefektem Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie, a w latach 1966-1973 – wicerektorem tego seminarium.

Emerytowany pracownik naukowy KUL: 1963 – adiunkt na teologii fundamentalnej, 1966 – docent, 1974 – profesor nadzwyczajny, 1979 – profesor zwyczajny. W latach 1969-1970 kierował Katedrą Teologii Historii, w latach 1970-1997 – Katedrą Historii Dogmatów, a następnie Katedrą Teologii Historycznej. Od 1990 do 2002 r. był nieprzerwanie wybierany na trzyletnie kadencje jako członek Centralnej Komisji do Spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych.

Otrzymał Nagrodę Naukową im. Włodzimierza Pietrzaka, Krzyż Kawalerski i Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.

Za przyznaniem Księdzu Profesorowi Czesławowi S. Bartnikowi Nagrody im. Księdza Idziego Radziszewskiego przemawia jego niezwykle bogaty dorobek naukowo-badawczy (ponad 1000 pozycji, w tym kilkadziesiąt książek) oraz niekwestionowany autorytet w zakresie nauk teologicznych. Jest On członkiem czynnym TN KUL, członkiem Komisji Nauki Wiary Episkopatu Polski oraz Komitetu Nauk Teologicznych PAN. Jest twórcą oryginalnego kierunku filozoficznego – personalizmu uniwersalistycznego, znanym filozofem, teologiem i publicystą społeczno-politycznym. Opowiada się za społecznym i religijnym odrodzeniem Polski i Europy.